امروزه مدیران فرصت چندانی برای کنترل مستقیم کارکنان ندارند و برای تحقق اهداف باید بیشتر زمان و توان خود را صرف شناسایی محیط بیرونی سازمان کنند و سایر وظایف عادی را به کارکنان واگذار نمایند؛ در این راستا وجود کارکنان برانگیخته، وظیفه‌شناس و متعهد در سازمان یک سرمایه ارزشمند محسوب می‌گردد. عوامل متعددی به‌عنوان پیش‌نیاز و پیامد تعلق‌سازمانی کارکنان ذکر شده‌ است؛ پژوهش حاضر، به دنبال بررسی تأثیر عوامل فردی و سازمانی بر تعلق‌سازمانی و پیامدهای حاصل از آن و در نهایت ارائه الگوی عملیاتی تعلق سازمانی است. پژوهش، از بُعد استراتژی؛ پیمایشی – توصیفی از بُعد هدف؛ توسعه‌ای–کاربردی، از نظر روش و ابزار جمع‌آوری داده‌ها؛ پرسشنامه‌ای می‌باشد که روایی آن از نظر خبرگان و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. جامعه آماری 480 نفر از کارکنان شرکت گاز استان کرمانشاه می‌باشد که 288 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. به منظور تحلیل داده‌ها از روش تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج آزمون نشان داد عوامل سازمانی بر تعلق و پیامدهای آن تأثیرگذار است اما تأثیر عوامل فردی مورد تأیید قرار نگرفت. همچنین مشخص گردید که تعلق سازمانی بر پیامدهای سازمانی بیشترین تأثیر را دارد.