1- دانشگاه تهران ، mm.dianat@gmail.com ) 2- دانشگاه تهران
چکیده: (4683 مشاهده)
با توجه به سرعت بالای تحولات محیطی و گستردگی حجم فعالیت های پروژه ای در صنعت نفت، مدیریت پروژه ها از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. یکی از عوامل ضروری و مهم برای موفقیت پروژه ها، تمرکز بر ویژگیهای رفتاری یا به عبارتی، شایستگی های مدیران پروژه است . در همین راستا، طراحی الگوی شایستگی مدیران پروژه در صنعت نفت ، در این پژوهش مد نظر قرار گرفته است. روش پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات از نوع آمیخته (کیفی -کمی) میباشد. جامعه آماری در بخش کیفی، شامل کلیه مدیران پروژه و مدیران ارشد و معاونین وزیر در صنعت نفت است که 14 نفر از آنها به روش نمونه گیری غیراحتمالی قضاوتی و با استفاده از تکنیک گلوله برفی بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها در بخش کیفی مصاحبه عمیق بود که جهت تجزیه وتحلیل دادههای مصاحبه از روش تحلیل محتوا به شیوه مقولهبندی استفاده شد. پایایی بخش کیفی از طریق بازبینی نتایج توسط خبرگان بررسی شد. جامعه آماری بخش کمی پژوهش را کلیه مدیران پروژه صنعت نفت که دارای سوابق مناسبی در بخش مدیریت پروژه میباشند، تشکیل دادهاند که تعداد 170 نفر از آنها به روش تصادفی ساده بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری دادهها در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته میباشد. نتایج تحلیل مرحله کمی منجر به تولید 394 مفهوم کلیدی شد که با طبقه بندی آنها 152خرده مقوله و مقوله فرعی و 15 مقوله اصلی حاصل شد. نهایتا مقوله های اصلی در شش مقوله کلیدی؛ 1- عوامل زمینه ای، 2- عوامل محیطی، 3- عوامل علی، 4- پدیده محوری، 5- راهبردها و 6- دستاوردها و پیامدها دستهبندیشدند.مقدار شاخص نیکویی برازش برای کل مدل برابر با 60 درصد محاسبه شد که نشان میدهد برازش کلی مدل در حد قابلقبول میباشد. به نظر میرسد مدل و نتایج حاصل از تحقیق میتواند در انتخاب مناسب مدیران پروژه و رشد و توسعه آنها موثر باشد.
Dianat M, Seyedjavadin S R, Shahhoseini M A. Designing Competency Model for Project Managers in Petroleum Industry
. Strategic studies in the oil and energy industry 2018; 9 (36) :3-40 URL: http://iieshrm.ir/article-1-385-fa.html
دیانت محمد، سیدجوادین سید رضا، شاه حسینی محمدعلی. طراحی الگوی شایستگی مدیران پروژه در صنعت نفت. مطالعات راهبردي در صنعت نفت و انرژي. 1397; 9 (36) :3-40