1- استادیار گروه استراتژی و سیاستگذاری کسبوکار، دانشکده مدیریت کسبوکار، دانشکدگان مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، Harandi@ut.ac.ir 2- دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی گرایش سیاستگذاری بازرگانی، پردیس بینالمللی ارس، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (538 مشاهده)
صنعت پتروشیمی بهعنوان یکی از بخشهای مهم سیستم توزیع، تولید و اقتصاد انرژی کشور و با در اختیار داشتن مسئولیت اجرایی احداث واحدها و توزیع و بهینهسازی مصرف و همچنین با توجه به برخورداری از دانش فنی و تأثیرگذاری این صنعت بر درآمدهای ارزی کشور، میتواند یکی از پیشرانها در حصول اهداف اقتصاد مقاومتی باشد. اما صنعت پتروشیمی که حلقه اتصال بین صنعت نفت و صنایع دیگر هست با جریان رو به رشدی از ریسکهای راهبردی مواجه بوده است. ازاینرو، در این پژوهش بهمنظور درک جامع عوامل مؤثر بر ریسکها از رویکرد نظریه دادهبنیاد نظاممند استفاده شده است. یافتهها بیانگر این است که پنج دسته عوامل «تحولات سیاسی، تحولات اقتصادی، عدماطمینان بیرونی، ریسکهای سازمانی، ریسکهای سطح مدیریت راهبردی و ریسک تحریمهای مالی» شرایط علّی 97 ریسک شناساییشده در این پژوهش هستند. مهمترین آنها، ریسکهای وقوع جنگ و ناآرامی، تحریم سرمایهگذاری و تحریم فروش محصولات پتروشیمی است. راهبردهای «تحلیل و شناسایی ریسک، ارزیابی ریسک، پاسخ به ریسک، کنترل و نظارت بر ریسک، یادگیری و بهینهسازی و امنیت سرمایهگذاری» به دسته پیامدهای «نقش تأثیرگذار در بازار، دستاورد سازمانی، سودآوری، بهبود اعتبار و دستاورد ملی» میانجامند. شرایط زمینهای اثرگذار بر راهبردها «ریسک اعتباری، ریسک نقدینگی، ریسک مدیریتی، ریسکهای مالی زنجیره و ریسک بازار» هستند و دسته عوامل «ساختار دولتی، ریسک سازوکار تصمیمگیری و ریسک سرمایهگذاری» بهعنوان شرایط مداخلهای شناسایی شدند
Harandi A, komijani G. Designing a strategic risk model in the petrochemical industry in Iran. Strategic studies in the oil and energy industry 2025; 16 (64) :45-74 URL: http://iieshrm.ir/article-1-1756-fa.html
هرندی عطاءاله، کمیجانی غلامرضا. طراحی مدل ریسکهای راهبردی در صنعت پتروشیمی در ایران. مطالعات راهبردي در صنعت نفت و انرژي. 1403; 16 (64) :45-74