1- دانشگاه تهران ، mobini@iies.ac.ir 2- دانشگاه تهران
چکیده: (3384 مشاهده)
چکیده کسب برتری رقابتی و دستیابی به عملکرد مطلوب از سوی شرکتها و صنایع در شرایط رقابتی و پویای امروز، به دلیل نرخ بالای تغییرات محیط عملیاتی، ساختاری و فناوری ها از مهمترین چالش های پیش روی مدیران است که برای غلبه بر آنها نظریه ها و دیدگاههای جدیدی مطرح شده است. قابلیت پویا، یکی از دیدگاههایی است که طی حدود دو دهه اخیر به عنوان مکمل دیدگاه مبتنی بر منابع، به ما در درک چگونگی توسعه منابع یک سازمان در طول زمان و نحوه حفظ برتری رقابتی یاری میرساند. در پژوهش حاضر، مدلی مفهومی مرتبط با مهمترین قابلیت هایی که در بعد پیکره بندی مجدد منابع از قابلیت های پویا می تواند تاثیر بسزایی بر بهبود عملکرد شرکت های ساختمانی داشته باشد ارائه شده است. مدل پژوهش به وسیله داده های جمع آوری شده از 97 شرکت ساختمانی در نرم افزار پی ال اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل که به روش مدلسازی معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزیی صورت گرفته حاکی از آن است که تاثیر گذارترین مولفه در بعد پیکره بندی مجدد منابع داخلی از قابلیت های پویا به منظور بهبود عملکرد شرکتهای ساختمانی، قابلیت یادگیری می باشد.
Mobini Dehkori A, Vahabi M, Baghestani B. Investigating the Effect of Internal Resource Re-configuration of Dynamic Capabilities on the Businesses Performance. Strategic studies in the oil and energy industry 2016; 7 (28) :4-27 URL: http://iieshrm.ir/article-1-53-fa.html
مبینی دهکردی علی، وهابی ابیانه محبوبه، باغستانی بیتا. بررسی تأثیر بعد پیکرهبندی مجدد منابع داخلی از قابلیتهای پویا بر عملکرد کسب و کارها. مطالعات راهبردي در صنعت نفت و انرژي. 1395; 7 (28) :4-27